قطع درختان گردو درژاورود وبه ویژه روستای اویهنگ به مرحله تراژدی رسیده است.
چند سالیست عده ای برای درآمد بیشتر وبرای تهیه چوب مورد نیاز کارخانه های مبل سازی و.ملایروتویسرکان و.وارد کاری به نام قطع درختان گردو شده اند.درمنطقه ژاورود که محل ومکان ده ها هزار بته گردوست رسوخ کرده و هزاران بته گردو را از مردمان بومی به قیمت‌هایی که در مقابل ارزش مادی معنوی و سرمایه مادی و معنوی دارد هیچ است،خریداری کرده وهرروزه دهها کامیون چوب گردو را روانه کارخانه هایی می کند که مبل و.بسازند.این ساختن مبل و.در مقابل ویرانی محیط زیست منطقه ،بیابان شدن ،کم شدن پوشش درختان،وگرم شدن هوا و تخریب هم نشینی هزاران ساله ی ماباطبیعت که اجداد مان تابه امروز رسانده اند.امااکنون به قیمت ناچیزازبین می روند. عزیزان مطلعند منطقه تویسرکان وملایرخود منابع بزرگی از درختان گردو دارند اما مردمشان قدر گردو را میدانند و آماده نیستند در مقابل پول آنها راقطع کنند.امروز با عبور از جاده اویهنگ به سمت هویه و سالیان دهها تن بته گردو را می‌بینید که بریده شده ودرکنارجاده آماده حمل به کارخانه هاهستند. وانچه برای ما می ماند منظره ناراحت کننده ی دره های داریاو ،قلیجه،ودیزمل است که چونان سر کسی نشان داده میشود که به سمت طاسی میرود وزیباییش را از دست میدهد. اینچنین درختان یکی پس از دیگری می افتند.
اویهنگی که با درختان گردویش مشهور بود و هزاران خانه باغی که سالها وقرنها زیر این درختان که بزرگانی را پرورش دادند. درختان گردو که روح اشعار استادمحمد فهیم ودیگرادیبان بودند و اینچنین میرود که این دره های که نام بردم اسم گردو با آنها ماندگار نشود و بیابان وخشکیهای بی روح جایگزین شود که بعد نصیب ما آه وافسوسی است که حس خواهیم و نتیجه ای نخواهد داشت.
به خود آییم و به قطع گردوهایمان در مقابل پولهای زودگذر نه بگوییم.وسلامی دوباره سیاچه مانه های دره داریاو وگردوهای هانەو پەیمری واشعارناب استاد فهیم داشته باشیم.
محمدولی کاکایی
درباره این سایت